Yol...

"Yol odur ki, doğru vara
Göz odur ki, Hakkı göre
Er odur ki alçak dura
Yüceden bakan göz değil"


Yunus Emre

Önce Aşk Vardı

“Önce, aşk vardı. Gökler kat kat kurulmamış, yeryüzü kadem kadem örülmemişken aşk vardı. Ay geceye saklanmadan ve gölge güneşe nikâhlanmadan aşk vardı. Kaderi heceleyen mühürlü defterden ve üzerine ant içilen kalemden önceydi O. Önce yoktu ve aşk vardı.”


Sessizliğin sesinin hüküm sürdüğü bir sessizlikteydi o ses: “KÜN!” dedi âlemlerin sahibi. Kendi zâtından bir cevher… Mayasına aşk konulan Nûr-u Muhammedi’den önceydi. Önce yoktu ve aşk vardı. Nihayet âşıklar geldi bir bir âleme:


“Âşıklar vardı… Hamken yanan, piştikçe olan âşıklar… Onlar kan ve gözyaşıyla boğulmuş bir coğrafyanın tam ortasındaki rahmet yapısı; yalnız Mecûsî ve putperestlerin değil, bin kez dahi tövbe bozanların açık kapısıydılar. Baktıklarında aşk’ı görür, kalktıklarında aşk’a yürürlerdi…Âşıklar vardı… Dünya hayatını anlık ve aşk’a kulluğu sultanlık bilen âşıklar… Lütfunda olduğu gibi kahrında da aşk’ı sezen ve nefislerini halkın eliyle ezen âşıklar… Âşıklar vardı; asasını fersahlarca ötelere atan ve uzak iklimleri vatan yapan âşıklar…” (Önce Aşk Vardı)

Gör Kendini...

Canları horgörme. bak bu gayb alemine, bir kendini gör. bak kendine, cümle mahlukatın özünü gör. devri tamam olan gelir, devri tamam olan gider. gelen, gidende saklıdır; giden gelende saklı.

Gönül

Ey gönül, sakın gama kendinde yol verme, kendini kedere kaptırma...Cihanda, ruhen sana yakın olmayanların, nâ mahremlerin sohbetine katılma...Madem ki, kuru ekmekle, tereyi yeter buluyor; bunlarla kanaat ediyorsun,el âlemin mağrur bakışlarına, bıyık bükmelerine zerre kadar değer verme... ♥ HZ.MEVLÂNÂ CELALLEDDİN-İ RUMİ ♥